امروزه به لحاظ گستردگی و پیچیدگی در روابط اجتماعی و تجاری ، هر شرکت تجاری و صنعتی تلاش دارد کالا و خدمات خود را در داخل و خارج از کشور مشهور سازد و به مشتریان بشناساند. تا جایی که افراد تحت " یک نام یا علامت تجاری خاص" سعی دارند اعتبار و شهرت تجاری کسب کنند. به عبارت رساتر ، کارکرد شناساندن و ایجاد هویت برای کالاها و یا خدمات، از طرق گزینش یک نام تجاری، علامت و نشانه های خاص، انتخاب چند رنگ روی بسته بندی و شکل لفافه صورت می گیرد. گاه نیز شرکت ها ترجیج می دهند تا به محصولات خود یک هویت جغرافیایی اعطاء کنند، یعنی برای شناساندن کالا یا خدمات خود از نام مکانی استفاده کنند که محصول در آنجا به دست آمده و یا تولیدشده و طبیعتاَ کیفیت و شهرت آن نزد مشتری به دلیل تولید در مکان مورد نظر تثبیت شده است. علامت تجاری و صنعتی به مثابه پوشش دهنده و اسم عام تمامی این نشانه ها، شکل ها، رنگ ها و روش بسته بندی و غیره، تنها ابزار اقتصادی و حقوقی است که می تواند هم در سطح داخلی و هم در سطح جهانی، رسالت شناساندن کالا و خدمات را بر عهده گیرد. در حقوق ایران وفق ماده 31 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 ، " حق استفاده انحصاری از یک علامت تجاری به کسی اختصاص دارد که آن علامت را طبق مقررات این قانون به ثبت رسانده باشد ". حق استعمال انحصاری در تمامی نقاط کشور ایران قابل استناد است و درواقع اصل صلاحیت سرزمینی حاکم بوده و محدود به مکان خاصی نمی باشد. لذا هر کس در هر نقطه از ایران علامت تجاری یکسان یا مشابه با علامت ثبت شده را به کار ببرد مالک علامت تجاری ثبت شده می تواند منع استعمال آن را تقاضا نماید. حق استعمال انحصاری از علامت ثبت شده نه تنها استعمال از علامت را در انحصار مالک آن قرار داده و اجازه استعمال آن را به دیگران نمی دهد بلکه اجازه استعمال علائم مشابه یا علامت ثبت شده را نیز به دیگران نمی دهد . البته باید توجه داشت که چنانچه علائم یکسان یا مشابه با علامت ثبت شده در خصوص کالاهای مشابه به کار رود معمولاَ استناد به حق استعمال انحصاری ممکن نمی باشد.
شرایط ثبت علامت تجاری
علایم تجاری باید واجد شرایط ذیل باشند : الف) موجب گمراه کردن مشتریان نگردد. ب) باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد. طبق ماده 9 قانون ثبت علائم و اختراعات:"در موارد ذیل متصدی شعبه مذکور در ماده 6 تقاضای ثبت را رد خواهد کرد: 1) در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد. 2) در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد"
به موجب قانون، ثبت کدام علائم تجاری ممنوع است ؟
1- بیرق مملکتی ایران و هر بیرق دیگری که دولت ایران استعمال آن را به طور علامت تجاری منع کند. علامت هلال احمر ، نشان ها ، مدال ها . انگ های دولت ایران . 2- کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد. ( از قبیل جمهوری اسلامی ، انقلابی ، دولتی و غیره ) 3- علامات موسسات رسمی مانند آرم جمهوری اسلامی و هلال احمر و صلیب سرخ و غیره 4- علائمی که مخل انتظامات عمومی و یا منافی عفت باشد. مقنن، انتخاب علائم مزبور را به عنوان علامت تجاری ممنوع اعلام کرده است . بنابراین اداره ثبت شرکت ها از ثبت علائم مذکور خودداری خواهد کرد.
ثبت اجباری و اختیاری علائم تجاری
به کاربردن و ثبت علامت تجاری، اختیاری است ولی به موجب قانون ثبت موارد ذیل اجباری است : الف) داروهای اختصاصی مورد استعمال طبی یا بیطاری که با نسخه پزشک یا بدون آن مصرف می شود. ب) مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف، و به اسم مشخصی باشند مانند کنسرو و مواد غذایی، پنیر ، شیر ، مربا ، ترشی ، کره ، روغن های مختلف ، شکلات ، آب نبات ، و غیره ج) آب های معدنی گازدار، شربت ها ، آب های میوه ، نوشیدنی ها که در تحت اسم و ظروف مشخصی به معرض فروش گذاشته می شود. د) لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود. مانند صابون، محلول عطریات و ادوکلن و پماد و غیره. در کلیه این موارد سلامت مردم ایجاب می کند تا این علائم به ثبت برسند. بر روی این علائم شماره ثبت کالا می بایست درج شده باشد تا در صورت تخلف از مقررات بهداشتی امکان تعقیب متخلف وجود داشته باشد . بر روی برچسب باید اسم تجاری و نشانی سازنده جنس با قید کشور مبدا و شماره ثبت علامت در ایران و شماره و تاریخ اجازه ی وزارت بهداری (در مورد داروها) قید شود. کلیه ی کالاهایی که علائم مربوط به آن ها ثبت و نصب نشده باشد اعم از این که نزد واردکننده یا تولیدکننده یا فروشنده (عمده فروش،مغازه دار،کسبه جزء) پیدا شود عین کالا ضبط و متخلف طبق بند(ب) از ماده ی 249 مجازات عمومی تحت تعقیب قانونی قرار خواهد گرفت.
مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری
1- مدارک مثبت هویت متقاضی الف) اشخاص حقیقی:کپی شناسنامه و کپی کارت ملی ب) اشخاص حقوقی:آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء 2- مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ....) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد. 3-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر 4- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند. 5- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط 6- استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند. 7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار شایان ذکر است، ثبت علایم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت است انجام می گیرد.ماده 6 قانون ثبت علایم تجاری اداره ثبت علایم را شعبه مخصوصی از دفتر دادگاه شهرستان تهران می شمارد و به این ترتیب اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قادر است تصمیماتی راجع به قبول یا رد علایم به عنوان شعبه دادگاه شهرستان اتخاذ کند. برای ثبت علائم تجاری باید اظهارنامه ای به اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی تسلیم گردد. این ثبت از سوی اشخاص ذینفع مذکور در ماده قانون ثبت علائم تجاری قابل اعتراض می باشد. مدت اعتبار ثبت 10 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه می باشد.لازم به توضیح است، متقاضی ساکن هر کجا که باشد چه تهران و چه شهرستان، باید در اظهارنامه محلی را در تهران مشخص کند تا تمام ابلاغیه ها و نامه ها به آن جا ارسال شود.
1. ثبت شرکت 2. ثبت تغییرات شرکت 3. ثبت برند و علائم تجاری ( مشاوره جهت انتخاب نام مناسب برای برند، استعلام برند ) 4. ثبت اختراع 5. ثبت طرح صنعتی 6. خدمات کارت بازرگانی 7. خدمات مشاوره حقوقی و وکالتی و ...
وفق قانون، بهره برداری توسط هر شخصی که با حسن نیت قبل از تقاضای ثبت اختراع یا در مواقعی که حق تقدم تقاضا شده است، قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم همان اختراع، از اختراع استفاده می کرده یا اقدامات جدی و موثری جهت آماده شدن برای استفاده از آن در ایران به عمل می آورده است، از حقوق انحصاری ثبت اختراع خارج شده است و مخترع نمی تواند در این فرض مانع استفاده وی گردد. با توجه به مراتب فوق این مقرره در مورد طرح های صنعتی نیز لازم الاجراست، بدین توضیح که حقوق ناشی از گواهینامه های طرح صنعتی شامل فرضی که شخص یا اشخاص با حسن نیت قبل از تقاضای ثبت طرح صنعتی یا در مواقعی که حق تقدم تقاضا شده است، قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم همان طرح صنعتی، از طرح استفاده می کرده یا اقدامات جدی و موثری جهت آماده شدن برای استفاده از آن در ایران به عمل می آورده است نمی گردد و طراح نمی تواند از استفاده چنین شخصی به استناد حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح صنعتی جلوگیری کند. در رابطه با بند یادشده مواردی به شرح ذیل قابل ذکر به نظر می رسد : 1- سابقه شق 4 بند ( ج) ماده 15 قانون مصوب 1386 در سطح بین الملی به قسمت اخیر بند ( ب ) ماده 4 کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی برمی گردد که ایران از سال 1337 عضویت در آن را پذیرفته است. با توجه به قسمت اخیر ماده 4 کنوانسیون یادشده، کشورهای عضو مکلف شده اند حقوق اکتسابی اشخاص ثالث را قبل از اولین روز تقاضا که بر مبنای حق تقدم است به موجب قانون داخلی محفوظ بدارند. 2- در بعد داخلی نیز شق ( 4 ) بند ( ج) ماده 15 یادشده، جایگزین قسمت اخیر ماده 30 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310 شده است که صراحتاَ در رابطه با اختراعات خارجی آن دسته است که مخترع بخواهد آن را در ایران به ثبت برساند. در ماده 30 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310 آمده است : مخترعی که در خارج ایران برای اختراع خود مطابق قوانین محل تحصیل ورقه اختراع کرده می تواند در صورتی که مدت ورقه مزبور منقضی نشده باشد در ایران نیز برای بقیه آن مدت تقاضای ورقه اختراع کند لیکن اگر اختراع مزبور را کسی یا موسسه ای در ایران قبل از تقاضای ثبت اختراع کلاَ یا جزئاَ موقع عمل یا استفاده گذارده یا مقدمات استفاده آن را تهیه کرده باشد مخترع نمی تواند از عملیات آن شخص یا موسسه جلوگیری کند. 3- با توجه به بندهای ( 1 ) و (2) فوق و سوابق تاریخی موضوع در حقوق داخلی و بین المللی و استفاده قانونگذار سال 1386 از کلمه " ایران " و " حق تقدم " در قسمت اخیر شق ( 4 ) بند ( ج) ماده 15 قانون مصوب 1386 شاید بتوان گفت که شق یاد شده نیز در رابطه با طرح های صنعتی است که در خارج از کشور به ثبت رسیده و طراح بخواهد آن را در ایران به ثبت برساند که در این صورت چنانچه اتباع ایرانی قبل از تقاضای ثبت طرح صنعتی یا در مواقعی که حق تقدم تقاضا شده است قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم همان طرح صنعتی، از طرح صنعتی استفاده می کرده یا اقدامات جدی و موثری جهت آماده شدن برای استفاده از آن در ایران به عمل می آورده است، عمل وی قانونی تلقی شده است و طراح نمی تواند مانع آن شود. 4- چنانچه شق یادشده را در رابطه با طرح های صنعتی اعم از داخلی و خارجی بدانیم، استفاده کننده مقدم برای مستفیدشدن از امتیاز مقرره اولاَ : باید قبل از تقاضای ثبت یا قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم در مواقعی که حق تقدم تقاضا شده است، از طرح صنعتی عملاَ استفاده یا مقدمات استفاده جدی و موثر جهت آماده شدن برای استفاده از آن در ایران را به عمل آورده باشد و به عنوان مثال صرف انعقاد یک قرارداد آنهم با یک شرکت خارجی نمی تواند اقدام جدی و موثر تلقی شود ثانیاَ : همانطور که قانونگذار تاکید دارد این استفاده مقدم با حسن نیت، نباید در قلمرو کشوری باشد که طرح در آنجا ثبت شده است. به نظر می رسد که از بین مصادیق مربوط به حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح های صنعتی ، شق یاد شده صرفاَ ناظر بر استفاده ای است که قبل از ثبت طرح، استفاده کننده مقدم از آن داشته یا گام های اساسی در جهت اجرای آن داشته است؛ بنابراین اگر شخص قبل از ثبت طرح صنعتی توسط دیگری، محصول حاوی طرح را در حوزه جغرافیایی ایران می ساخته نمی تواند به استناد این امتیاز نسبت به واردات محصول حاوی طرح اقدام کند یا مبادرت به اعطای مجوز بهره برداری کند. رابعاَ : بهره برداری شخص از طرح صنعتی باید با حسن نیت باشد. بنابراین اگر طراح قبل از افشای طرح خود آن را نزد دوست خود فاش کند و وی نیز بر مبنای این اطلاعات شروع به استفاده از این طرح نماید نمی تواند از این امتیاز بهره مند شود. 5- همانطور که در بند ( د) ماده 15 قانون مصوب 1386 آمده است، حقوق استفاده کننده قبلی، تنها به همراه شرکت یا کسب و کار یا به همراه بخشی که در آن از طرح صنعتی استفاده می شده یا مقدمات استفاده از آن فراهم گردیده، قابل انتقال و واگذاری است و این شرط قانونگذار خود دلیل روشنی است مبنی بر اینکه استفاده کننده قبلی باید شرکت یا کسب و کاری را برای ساخت محصول حاوی طرح صنعتی یا برای تهیه مقدمات ساخت آن در ایران فراهم و راه اندازی کرده باشد. بدیهی است که به عنوان مثال صرف انعقاد قرارداد نمی تواند تامین کننده نظر قانونگذار که برای حمایت از افرادی است که قبل از ثبت طرح صنعتی با حسن نیت سرمایه گذاری برای استفاده از آن کرده اند باشد. 6- برخی معتقدند که استفاده قبلی می بایستی به صورت محرمانه و غیرعلنی صورت گرفته باشد؛ زیرا با استفاده آشکار از طرح یکی از شرایط ماهوی ثبت طرح یعنی جدید بودن آن زایل می گردد . اگرچه نظریه یادشده منطقی است لیکن با توجه به شرط اصالت به عنوان یکی از شرایط مستقل برای ثبت طرح صنعتی و نظر به اطلاق بند ( 4 ) ماده 15 قانون مصوب 1386 پذیرش شرط فوق به عنوان یکی از شرایط استفاده از امتیاز مقرره قابل تامل به نظر می رسد.
سازماندهی شرکت سهامی ، به صورتی دموکراتیک ، بر عهده سه رکن اصلی شرکت است : رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی ) ، رکن اداره کننده ( هیات مدیره ) و رکن نظارت کننده ( بازرس ). هیئت مدیره و مدیر عامل، به سبب سمت هایشان در انجام معاملات، در ارتباط با شرکت محدودیت هایی دارند. این محدودیت ها بسته به نوع معاملات تابع مقررات متفاوتی هستند. در واقع انجام برخی از این معاملات برای مدیر مطلقاَ ممنوع است و برخی مشروط. الف) معاملات ممنوع قانون گذار برای جلوگیری از سوء استفاده مدیران از اموال شرکت، برخی معاملات آنان را با شرکت ممنوع و باطل اعلام کرده است. به موجب ماده 132 لایحه قانونی، " مدیرعامل شرکت و اعضای هیئت مدیره، به استثنای اشخاص حقوقی، حق ندارند هیچ گونه وام یا اعتبار از شرکت تحصیل نمایند و شرکت نمی تواند دیون آنان را تضمین یا تعهد کند. این گونه عملیات به خودی خود باطل است . " قسمت اول ماده " بر این قاعده، استثنایی وجود دارد : بانک ها و شرکت های مالی و اعتباری این گونه معاملاتشان، به شرط آنکه تحت قیود و شرایط عادی و جاری هیئت مدیره ای که نماینده یک شخص حقوقی است و نیز در خصوص همسر، پدر ، مادر ، اجداد ، اولاد ، برادر و خواهر اشخاص مذکور در ماده نیز صدق می کند. ( قسمت اخیر ماده ) انجام برخی معاملات توسط مدیران و مدیر عامل ممنوع است لیکن ضمانت اجرای آن ها بطلان نیست. این معاملات، همان هایی است که در ماده 133 لایحه قانونی از آن ها یاد شده است. به موجب این ماده، " مدیران و مدیرعامل نمی توانند معاملاتی نظیر معاملات شرکت متضمن رقابت با عملیات شرکت باشد انجام دهند. هر مدیری که از مقررات این ماده تخلف کند و تخلف او موجب ضرر شرکت گردد، مسئول جبران آن خواهد بود " ؛ ب) معاملات تحت شرط برخی معاملات مدیران و مدیرعامل به موافقت هیئت مدیره نیاز دارد و هیئت مدیره پس از موافقت باید بازرس شرکت را از معامله ای که اجازه آن داده شده مطلع نماید و گزارش آن را به اولین مجمع عمومی عادی صاحبان سهام بدهد. بازرس به نوبه خود ممکن است ضمن گزارش خاصی، حاوی جزئیات معامله، نظر خود را درباره چنین معامله ای به همان مجمع تقدیم کند. این نوع معاملات، همان هایی است که با شرکت و یا به حساب شرکت به طور مستقیم ( توسط خود مدیر یا مدیر عامل ) یا غیرمستقیم ( از طریق واسطه ) انجام می شود. در زمان تصویب مجمع، عضو هیئت مدیره یا مدیرعامل ذینفع ( اگر شریک باشد و بتواند در مجمع شرکت کند ) حق ندارد. ( ماده 129 لایحه قانونی ) تفاوت این گونه معاملات با معاملات ممنوع موضوع ماده 132 در این است که در این جا حتی اگر مجمع عمومی معامله را تصویب نکند، معامله نسبت به اشخاص ثالث صحیح است، مگر متضمن تدلیس و اقلب شخص ثالث باشد. مسئولیت ضرر و زیان ناشی از معاملاتی که اعضای هیئت مدیره اجازه داده اند، بر عهده کسانی از آن ها که به آن رای داده اند و نیز بر عهده مدیر و مدیرعامل معامله کننده است و همگی به صورت تضامنی مسئول جبران ضرر شرکت هستند . ( ماده 130 لایحه قانونی ). هر گاه معامله مدیر یا مدیرعامل با شرکت توسط هیئت مدیره اجازه داده نشود اما در هر صورت، انجام شود ، چنانچه مجمع عمومی آن معامله را تصویب نکند، قابل ابطال خواهد بود. درخواست برای ابطال معامله باید تا سه سال از تاریخ انقضا و در مورد معامله مخفی تا سه سال از تاریخ کشف آن از دادگاه صلاحیت دار به عمل می آید. ( ماده 131 لایحه قانونی ) ترتیب اجازه توسط هیئت مدیره، به این صورت است که مدیر یا مدیرعامل ذی نفع هیئت مدیره را از انجام معامله خبر می کند و ضمن یک رای گیری و بدون شرکت ذی نفع در رای گیری، به آن رای مثبت یا منفی می دهد.
پروفیل PROFILE از نظر لغوی به معنای مقطع ثابت و طول زیاد است که در ساختمان سازی و ماشین سازی به کار می رود، در این مقاله قصد داریم شما را با کاربردهای پروفیل و نحوه ثبت صنایع آن آشنا نماییم. پروفیل مصارف زیادی در ساختمان سازی، صنعت و راه سازی دارد ، اما بیشترین کاربرد آن در ساخت در و پنجره های آهنی می باشد. پروفیل ها به شکل مربع و مستطیل وجود دارند که در مقاطع کوچک آن جهت نرده های فلزی برای در و پنجره ها، راه پله ها، نرده کشی دیوارهای کارخانه ها، پیاده روها و نیز خیابان ها استفاده می گردد، اما مقاطع بزرگ تر پروفیل ها به ستونی معروف هستند که در ساخت ستون و اسکلت فلزی کاربرد دارد. از جمله سایر کاربردهای پروفیل، می توان به استفاده آن در صنعت خوردوسازی، در ساخت پایه میز و صندلی، نوع Z آن جهت پوشش سقف سوله ها، ساخت چهارچوب درهای بزرگ آهنی با استفاده از پروفیل نبشی، ساخت کرکره های مغازه با استفاده از پروفیل ناودانی اشاره کرد. افراد مختارند که برای کالا یا محصولات خود ، علامتی اختیار کنند یا آن را بدون علامت خاصی، عرضه نمایند و اگر علامتی را برای کالا یا محصولی انتخاب کردند، ملزم به ثبت آن نیستند و می توانند آن را بدون ثبت ، مورد استفاده قرار دهند. با این وجود، ثبت برند یک حقوق انحصاری را برای کالا و خدمات ارائه شده ایجاد می کند که برای مشتریان و مخاطبان خود جلب اطمینان می کند. با ثبت برند از برند و همچنین صاحب آن و سرمایه اش محافظت می شود که این محافظت توسط مراجع قانونی انجام می شود. حفاظت از برند از ارائه خدمات و کالاهای تولید شده در بهترین و منصفانه ترین شرایط چه در سطح کشور و چه در سطح بین المللی انجام می شود. ثبت علامت تجاری ( برند / مارک ) در ایران در اداره علامت تجاری ( در تهران ) انجام می شود. برای ثبت برند بهتر است علامت را در حیطه ای ثبت کنید که در آن زمینه دارای مجوز فعالیت باشید. مدارک ثبت برند به قرار ذیل است : 1- مدارک مثبت هویت متقاضی الف) اشخاص حقیقی:کپی شناسنامه و کپی کارت ملی ب) اشخاص حقوقی: آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء 2- مدارک نماینده قانونی: چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی (وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ....) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد. 3-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر 4- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند. 5- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط 6- استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند. 7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار لازم به ذکر است ، چنانچه برند لاتین باشد یا ریشه عربی داشته باشد باید کارت بازرگانی داشته باشید. نکته : متقاضی ساکن هر کجا که باشد، چه تهران و چه شهرستان و چه خارج از کشور، باید در اظهارنامه محلی را در تهران مشخص کند تا تمام ابلاغیه ها و نامه ها به آن جا ارسال شود. اضافه می گردد، اداره ثبت علائم و طرح های صنعتی در صورت رعایت موارد ذیل با درخواست ثبت برند موافقت خواهد کرد : 1- دارای خلاقیت و ابتکار بوده و با سایر برندها وجه تمایز داشته باشد. 2- قبل از این به نام شخص یا شرکت دیگری ثبت نشده باشد و شبیه برندی که قبلاَ توسط شخص یا شرکتی دیگر ثبت شده است نباشد . 3- باعث گمراه کردن مشتریان نگردد. 4- نام تجاری مورد تقاضا از علائم ممنوعه نباشد و بیانگر کالا باشد نه اسم عام. به موجب قانون ثبت علائم و آیین نامه اصلاحی اجرایی مصوب سال 1337 ثبت علائم ذیل ممنوع شده است : - علائم رسمی، دولتی و مملکتی نظیر پرچم ایران،علائم وزارتخانه ها،هلال احمر،علائم نیروهای مسلح و .... - علایمی که قبلاَ خود یا مشابه آن به ثبت رسیده باشد. - علائم منافی عفت عمومی ونظم و انضباط اجتماعی - علائمی که دارای اسم و عبارت عمومی باشد و دولت استعمال آن را تحت علامت تجاری منع کرده باشد. شایان ذکر است، اشخاصی که موسسه صنعتی یا تجاری آن ها در خارج از ایران است با رعایت دو شرط ذیل می توانند از مزایای قانون علائم تجاری بهره مند شوند : 1- علائم خود را به موجب مقررات قانون به ثبت برسانند. 2- کشوری که موسسه آن ها در آن جا واقع شده به موجب عهدنامه و یا قوانین داخلی خود از علائم تجاری ایران حمایت کند.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
